Synchroonkijken Dag 16/35

 

Vandaag draag ik deze ‪#‎schoenen‬, eh sandalen. Alleen nu even niet. ‪#

iPhone4

Synchroonkijken Dag 15/35

 

 

Vandaag een zwart-wit en daarom nostalgisch plaatje. Vanmiddag, in de stromende regen, dwars door de voorruit van de auto heen 'genomen. 3 Schermer-molens.

Canon 600D, belichtingstijd 0,008s (1/125) - Diafragma 6.63 - f/10 - ISO 100

Synchroonkijken Dag 13/35

Genoeg #druppels. Fontein op het plein aan de Hogeweg in Amsterdam-Watergraafsmeer. (detail)

Canon EOS 600D, belichtingstijd 0,001s (1/1000) - f/5,6 - ISO 100  

Synchroonkijken Dag 12/35

 

Lekker vaag vandaag... #wazig

 

Lumix DMC-TZ10, belichtingstijd 0,02s (1/50) - f/3,3 - ISO 80

Synchroonkijken Dag 11/35

 

Breeduit zitten op rode bank op ‪‎IJburg. #rijtjes

 

 Lumix DMC-TZ10, belichtingstijd 0,004s (1/250) - f/6,3 - ISO 100

 

Vanmiddag maakte ik - dacht ik - de meest perfecte foto. Na thuiskomst zag ik ...

 

 

 

vuilnis. Bijzonder dat ik dat tijdens het maken van de foto helemaal niet zag, terwijl ik er met mijn neus letterlijk bovenop zat. Ben ik dan al zo gesluierd ... in mijn zicht? Ga ik nu pas echt ‪anders kijken‬? Is mijn beeld op de wereld zoveel mooier dan de werkelijkheid? Zie ik dan in het echt alleen maar roze wolken, elfjes en vlinders?

Via Dominga kwam ik op de FB-pagina van Margreet Slot terecht. Margreet raapt iedere dag 5 items van de straat die daar als vuilnis rondzwerven. Nu al meer dan 9 jaar. Dat vind ik een prachtig plan en ik wil dit ook echt gaan doen in mijn dagelijkse leven. Wie doet er mee?

 

Lumix DMC-TZ10, belichtingstijd 0,01s (1/100) - f/6,3 - ISO 100

 



Synchroonkijken Dag 10/35

 

Waarom ‪#‎fietsen‬ met je benen als je het ook met je handen kan? Leve de handbike!

 

Lumix DMC-TZ10, belichtingstijd 0,1s (1/10) - f/6,3 - ISO 100

 

 

 

Synchroonkijken Dag 9/35

 

Cadeau van Margriet - maatlepel jaren zeventig. Gevonden in de ‪#‎keukenla‬.

 

Lumix DMC-TZ10, belichtingstijd 0,4s (1/3) - f/6,3 - ISO 100 

Synchroonkijken Dag 8/35



Opgeladen kolibrie gaat het gevecht aan met de allerlaatste zonnestralen. #energie

 

iPad

Synchroonkijken Dag 6/35

Ons servies in Oma's linnenkast. #ruiten
iPhone4

Synchroonkijken Dag 5/35

 



De oude bank op de oude vloer. ‪#‎poten‬
iPad

Bloginterview door @marysjabbens

Een paar weken geleden ontving ik, via Twitter, het verzoek van Mary Sjabbens om een aantal vragen te beantwoorden over mijn blog(s). En dat doe ik graag:

 

'Inkt en Veer' is één van de namen waaronder ik blog. Naast 'Inkt en Veer' blog ik ook onder de naam 'Veertje Vederlicht’s Wereld'. Het zijn 2 verschillende blogs.

Mijn roepnaam is Vera en daarmee is gelijk de connectie met de twee blognamen gelegd. Mijn leeftijd is 58 en ik woon onder de rook van Amsterdam.

Ik ben in eerste instantie gaan bloggen onder de naam Inkt en Veer, waarmee ik mijzelf en mijn schrijfactiviteiten bekend maak. Ik verzorg schrijfcursussen, schrijfgroepen en houd  maandelijks schrijfcafé’s.

Daarnaast vond ik het een mooie kans om alles wat ik voor mezelf schrijf nu ook eens te ‘publiceren’. Kijken of er reacties op komen. Dat was de reden dat ik onder de naam 'Veertje Vederlicht’s Wereld' ben gaan bloggen.

Sinds mei 2007 blog ik. In dat jaar startte ik met het geven van cursussen. Ik wilde een website waarop ik mijn schrijfactiviteiten op kon vermelden, maar dat kwam maar niet van de grond. Tot ik ontdekte dat een blog ook een ‘website’-vorm is. En makkelijker te onderhouden.

'Inkt en Veer' wordt maandelijks geactualiseerd.

Op 'Veertje Vederlicht’s Wereld' blog ik alleen als er iets te melden valt. En dat is heel onregelmatig. Zo heb ik de afgelopen decembermaanden de blog gevuld met postjes in combinatie met de Top2000. Iedere dag een nummer uit de Top2000 gekozen, of een nummer dat - volgens mij onterecht - niet in de lijst voorkwam. Daarover schrijven vond ik heerlijk.

Het zijn vooral ideeën en projecten die voorbij komen en waar ik op aanhaak. Of niet…

Er zijn geen vaste tijden waarop ik blog.

Mijn blogs zijn creatieve schrijfsels. Ik bedenk niets van te voren. Ik ga zitten en typ. Net zoals ik mijn dagboek vul met dromen, wensen, verlangens, hersenspinsels en mijmersessies. Het kan over van alles en niets gaan, met die verstande dat ik niemand in netelige situaties breng. Ik houd rekening met de privacy en gevoelens van mijn eventuele lezers. Een enkele keer ben ik verrast over het resultaat. Dan gaat mijn blog over een onderwerp waarvan ik nooit gedacht zou hebben dat ik het de wereld in zou werpen.

Ik kijk af en toe naar de statistieken en weet dat het geen waarde heeft. Als ik zie dat mijn blogs gelezen worden in Rusland, India, Oekraïne of Singapore, weet ik dat het natte vingerwerk is. Ik ken daar niemand en de kans dat die toevallige passant de Nederlandse taal machtig is, is erg klein. Ik ontvang nooit een reactie uit één van die landen.

Op Facebook en Twitter plaats ik een berichtje als ik weer iets geschreven heb. Ik vind dat deze 3 elkaar mooi aanvullen. Het geeft de lezer ook de mogelijkheid zelf te kiezen op welke manier er een reactie gegeven kan worden. Reacties zijn altijd welkom, worden verwerkt in mijn schrijfsels en brengen meer diepte.

Dit bloginterview is verzorgd door Mary Sjabbens

Zij nodigde eerder via Twitter anderen uit, o.a. @pixelprinses, @lindakwakernaat, @ruudketelaar, @caro_geurtsen, @CajaArtemis, Drspee, @eenmars, @poeetweet, @MamaKrieltje, @jjvoerman,@WalterHoekstra, @Marije_Blogt, @zomerzon63, @blogtrommel, @prinmess, @tussenjouenmij, @viktorstaudt, @DianavanderWal, @DebbiePeter, @Heetehond, @Sjors70, @rsnijders, @doorzichtbaar, @Baklap2 en @Kleefsstra hebben op hun site dit interview verwerkt. Ieder op zijn/haar eigen wijze.

Synchroonkijken Dag 4/35



Bloeiende Acanthus. Supergrote plant in een klein stads, eh... dorpstuintje. Ooit een klein wortelstokje meegebracht uit ZW-Frankrijk en na veel moeilijke jaren, nu weer bijna in volledige bloei. ‪#‎bladeren
iPad

Synchroonkijken Dag 3/35

 

Een kijkje in mijn dagboek. Als uitzondering op de regel dat niemand mijn tekstjes mag lezen. ‪#‎papier‬

iPad 

Synchroonkijken Dag 2/35

Na bijna 4 weken staat mijn 5 weken-oude en nieuwe auto weer voor de deur. Zo #blij.
iPhone4, detail

Synchroonkijken Dag 1/35

Anders kijken. Onderkant. Blad op het tuinpad. Aan komen waaien.

iPhone4, detail

Synchroonkijken Dag 7/7

#jezelf fotograferen Hello world, this is me...

Lumix DMC-TZ10 - belichtingstijd 1/30 - f/3.3 - ISO 125

Synchroonkijken Dag 6/7

 

Iets #kleins, dat is de opdracht van vandaag. Het was zoeken, want het is zo klein.

 

Lumix DMC-TZ10 - belichtingstijd 1/80 - f/3.3 - ISO 80



En omdat ik niet kan kiezen, zijn het er vandaag 2 geworden.

 

Lumix DMC-TZ10 - belichtingstijd 1/320 - f/3.3 - ISO 80

Synchroonkijken Dag 5/7

 

#Leegte, de opdracht van vandaag, ‎synchroonkijken. Ter overdenking. Deze tekst hangt in mijn lift. Voor als ik onderweg ben...

 

iPhone4

Synchroonkijken Dag 4/7

 

#blauw

 

iPhone4

Herinneringsluikjes

Vanmorgen las ik in de Volkskrant een overlijdensbericht van R. die ik heel goed heb gekend. Dat is schrikken.
Vooral omdat ik daar helemaal niet op voorbereid was.

Ik leerde R. kennen toen ik nog geen 3 was. Hij moet toen 5 geweest zijn, want hij is, was 2 jaar ouder. Wij lagen langdurig in het ziekenhuis en hadden alletwee dezelfde ziekte. Na ontslag uit het ziekenhuis, raakten wij elkaar uit het oog.

Onze moeders hielden contact en zo af en toe gingen wij bij hen of kwamen zij bij ons op bezoek.

Rond 1980 bestond het kinderziekenhuis een aantal jaren en wilde mijn moeder daar heel graag heen. Ik 'moest' mee. Nieuwsgierig naar mijn eerste 'op kamers'-adres, ook wel liefdevol 'het gesticht' genoemd, ging ik mee. Daar her-ontmoette ik R.
En dat was het begin van een stevig contact, dat jaren duurde.

Later woonden wij in dezelfde buurt en hadden dezelfde interesses. We woonden alleen, dus samen uit eten, naar de film etc. was een wekelijkse bezigheid.

De laatste keer dat ik bij hem op bezoek was is een aantal jaren geleden. Hij was net verhuisd en dat werd gelijk de enige keer dat ik hem in zijn nieuwe, volledig gerenoveerde huis bezocht. Ons contact verwaterde, zoals dat soms gaat. Ik betreur dat.
Af en toe reed ik door zijn straat en zag soms zijn auto voor de deur staan. Tot een paar weken (maanden?) geleden. Ineens ontbrak zijn auto voor zijn deur en zag ik ook het invaliden-parkeer-bord niet. Keek ik wel naar het juiste huis?

Ik nam mij voor weer een bezoek af te leggen. Dat hoeft nu niet meer...

Bijzonder dat er de vandaag herinneringen naar boven schieten. De trips die we maakten op zondag, de etentjes, de terrasbezoeken op het Leidseplein, samen luisteren naar muziek, waarbij we lp's om ons heen uit waaierden en steeds net dat ene nummer aan de ander wilden laten horen.

In december 2011 schreef ik dit: deze blog en dit sprong eruit: Hoe zou het met R. zijn? Zo lang niets van hem gehoord....

Synchroonkijken Dag 3/7

 

Het thema van vandaag is #zomer. Met als restrictie dat de foto vandaag gemaakt moest zijn. Dus geen bikini's, geen zonnebrillen, geen terrasjes, geen zonovergoten dag. Wel een plas met - als je heel goed kijkt of met veel fantasie - een stevige wolk in spiegelbeeld. Zelfs geen waterig zonnetje...

 

 

iPhone4

Synchroonkijken Dag 2/7

 



Helemaal #zelfgemaakt

iPhone4

Synchroonkijken Dag 1/7

 

Altijd witte #sokken, nooit hoeven zoeken naar de andere gelijk gekleurde sok...

 

iPhone