Contrast

Vanmorgen nam ik plaats in de wachtruimte van de polikliniek Oogheelkunde in het ziekenhuis hier in de stad dichtbij. De ruimte wordt aan twee kanten door glazen puien gescheiden van de binnentuinen. In de beide binnentuinen stonden japanse sierkersen vol in bloei tegen een strak blauwe hemel. Mooi contrast, rose tegen blauw.


japanse sierkers

De gastvrouw, die ons wachtenden voorzag van koffie of thee, maakte een praatje met de aanwezigen. Tegen een vrouw tegenover ons zei ze: "Kijkt u nou toch eens even achterom en zie hoe mooi die bomen bloeien."
De vrouw draaide haar hoofd en antwoordde: "Met 2 weken is het allemaal weg, dan hebben we er alleen maar last van gehad. Ze vallen zo uit en dan loopt het allemaal naar binnen. Mijn hele huis zit straks onder."
Even dacht ik dat ze een grapje maakte, maar haar gezicht stond op onweer. De gastvrouw probeerde er een luchtig tintje aan te geven door op te merken dat het de natuur is. Maar de vrouw bleef mokken over wekenlang-blaadjes-vinden-in- huis. "Je kunt beter sneeuw hebben, dat loopt niet in." Ineens bemoeide iedereen zich met haar. Ik hoorde opmerken dat sneeuw ook in huis rommel kan geven.
Even had ik oogcontact met een jonge vrouw naast me. 'Waar hebben we het over? Bloesemblaadjes?', grapte ik.
Op dat zelfde moment liet een beeldscherm beelden zien van de aardbeving die vanmorgen vroeg plaatsvond
in Birma. Ik zei: "Liever bloesemblaadjes in huis dan een aardbeving. Dat is ook natuur."
De vrouw keek mij aan en zei: "Daar heb ik geen last van...."
Ook dat is contrast.
Tsja.