Pennevrucht

De weefster

spotted at www.Yeeeeee.com*

Iedere dag van de week, week na week, maand na maand, zit Jamila aan haar weefgetouw. De mooiste weefsels ontstaan onder haar met eelt bedekte handen. Ingewikkelde patronen verwerkt zij in haar stoffen. Meter na meter. Ze verdient er een goede boterham mee. Voor haarzelf, haar man en hun acht kinderen.
Jamila maakt lange dagen. Neemt nauwelijks pauze. Inslag na inslag. Het patroon heeft ze op de scheringdraden geprikt. De nieuwe bollen kleurige wol tooien haar weefgetouw, het weeftoestel dat zij sinds haar 4e dagelijks haar dagen laat vullen.
Toch, toch... een dromerige blik glijdt langs het werk. Is dit het nou? Hoeveel kleden heeft zij geweven? Hoeveel gaan er nog komen? Ze droomt van een andere wereld, een ander leven, waarvan ze niet eens weet of die wel bestaat. Het is haar fantasie dat haar beelden geeft van een ander leven. Een leven met meer afwisseling. Meer uitstapjes. Meer contact met anderen.
Ze klaagt niet. Maar het knaagt.

De marktkoopman

spotted at www.Yeeeeee.com*

Ibrahim staat op de markt. Zijn handelswaar zijn zorgvuldig samengestelde stoffen met de meest exclusieve motieven. De handel gaat goed. Zes dagen per week staat hij aan het begin van de markt met de rollen stof. Vaste klanten komen met grote regelmaat kijken of er juist die nieuwe stoffen zijn aangekomen, waar zij zo naar uitkijken. Het gaat goed met de verkoop en er valt niets te klagen.
Maar Ibrahim heeft andere beelden in zijn hoofd. Hij wenst een ander leven. Een leven met zijn vrouw Jamila en hun acht kinderen.
Reizen zou hij willen maken, contacten leggen. Maar hij durft er met Jamila niet over te praten. Zij is zo gedreven in het weven. Zij leeft om te weven.
'Leven is weven en weven is leven', roept ze regelmatig.
Waarom zou hij met zijn onzinnige wensen, dat waar zij - de vrouw waar hij zoveel van houdt - voor leeft, verstoren door zijn verlangens?

bronvermelding: de afbeeldingen komen van deze link