Veertje Vederlicht's Wereld: januari 2013

donderdag 31 januari 2013

Schrijfveerhaiku 31-365

spannend

als een jongensboek
lees ik een prachtig verhaal
in mijn meisjesboek

Bron foto en informatie over de film

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

woensdag 30 januari 2013

Schrijfveerhaiku 30-365

zomer

zwoele avonden
en ook lekker heel lang licht
ik kan niet wachten

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

maandag 28 januari 2013

Schrijfveerhaiku 28-365

zoeken

zoeken of vinden
het perspectief aanpassen
veel liever vind ik

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

zondag 27 januari 2013

50books - vraag 3

Wat is jouw favoriete plek om een boek te lezen?

Mijn favoriete plek om te lezen... Ik heb verschillende favoriete plekken. In dat ene hoekje van de bank, terwijl de openhaard brandt en er een glas wijn binnen handbereik staat. Op het voorbalkon in het ochtendzonnetje, in de achtertuin in de middagzon, of op het achterbalkon bij ondergaande zon. Maar ook tijdens de vakantie. De auto zakt bijna door de assen heen, zoveel boeken gaan mee, naar onze vaste stek in Frankrijk. Daar lees ik in de tuin aan de oever van de eeuwig langsstromende Garonne, bij de vuurplaats, bij het hek waar de oprit overgaat in de tuin, of op het terras bij Le Commerce. Ook hier speelt de zon een belangrijke mee-lees-rol.
Momenteel lees ik...

info

... een boek dat ik 's morgens vroeg lees, net nadat ik mijn ochtendpagina's schrijf. Het huis is dan nog stil, de kachel brandt zelfs niet eens. Dik aangekleed mét een dekentje om mij heen lees ik enkele bladzijden. Een uurtje, als mijn dagplanning het toestaat.

Boeken, ik spaar ze op. Maak stapeltjes die gedurende de tijd voor de vakantie van hoogte veranderen en van samenstelling wisselen. Er is een stapel Zeker-Mee en een stapeltje Misschien-Ook-Mee. De beide stapeltjes worden soms aangebroken omdat ik echt niet meer wachten kan dat ene boek te lezen.

#50books is een initiatief van Peter Pellenaars. 50 weken lang zal hij op zondag een vraag stellen die betrekking heeft op boeken, lezen, omstandigheden etc. De blogs die daarover geschreven worden, verzamelt hij op zijn blog.

Ook een 50books-vraag beantwoorden? Lees hier meer.

donderdag 24 januari 2013

Schrijfveerhaiku 24-365

ruzie

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

woensdag 23 januari 2013

Schrijfveerhaiku 23-365

slordig

chaotisch? wie? ik?
hoe kan je dat nou zeggen?
een feniks herrijst

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

dinsdag 22 januari 2013

50books - vraag 2

Welk boek krijg je maar niet uitgelezen, hoe vaak je er ook aan begint?

Boeken niet uitlezen, daar ben ik erg sterk in. Graag blijf ik in de sfeer van het boek, het verhaal. Fantaseer ik nog lekker door.

Dan zie ik na maanden, jaren het boek voorbij komen en weet nog precies tot hoever ik het las en vanaf wanneer ik verder door fantaseerde.

Ik heb regelmatig de teleurstelling gehad dat het verhaal met een domper afgeschreven werd. En dus uiteindelijk erg tegenviel.

Maar er zijn ook boeken, waar ik totaal niet doorheen kom. Ik probeer het opnieuw, en toch is er een moment dat ik het boek terzijde leg.
Daar staan er wel wat van in mijn kast. Er is er één die daar zeker voor in aanmerking komt: de Bijbel. Het oude testament zie ik als het grote metaforen-boek. Het nieuwe testament - niet om doorheen te komen! Vroeger las mijn vader iedere dag na het eten uit de Bijbel. En ja, toen ook al vond ik het nieuwe testament slaapverwekkend.

Een Jaar Als (G)Een Ander van Kristien Hemmerechts. Ik vind het gegeven mooi: iedere dag 30 minuten schrijven, een jaar lang, als discipline-opdracht voor een groep studenten. Om zoveel mogelijk de waarheid te zeggen. Zelf schreef ze mee, wat resulteerde in het boek. Waarbij zij vastelde: De waarheid laat zich niet zo makkelijk zeggen. Ook speelt het geheugen een bijzondere rol. Wat is nu waarheid?

Nu ik iedere ochtend mijn 3 ochtendpagina's in 50 minuten schrijf - inmiddels 124 dagen achtereen, zonder een dag over te slaan - begrijp ik wat de achterliggende gedachte is van het gedisciplineerd schrijven. Waarheid, wat is dat nou? Als schrijver kleur je de gebeurtenissen. Ik zou liever willen zeggen: wees eerlijk. Dat vind ik belangrijker dan de waarheid beschrijven. Er niet omheen draaien, maar to the point. Met als achterliggende gedachte dat iedereen een eigen waarheid ervaart.

Voor de 50books-vragen is hier de link naar Peter Pellenaars.

Schrijfveerhaiku 22-365

spelen

het kleine meisje
speelt graag de mooiste rollen
in al haar dromen

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

maandag 21 januari 2013

Schrijfveerhaiku 21-365

zingen

wakker wordend, met
een melodie in mijn hoofd
zing ik 'gansche dag'

Ook een schrijfveer of schrijfveerhaiku schrijven? Lees hier meer.

zondag 20 januari 2013

50books - vraag 1

Via een berichtje van schrijfmaatje D. op Facebook, kwam ik op de site van Peter Pellenaars. De komende zondagen trakteert Peter ons op een vraag over boeken. Inmiddels is vraag 1 al gesteld:

Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?

Gelijk vliegen er titels van boeken door mijn hoofd, maar dat waren boeken uit mijn tienertijd. Ik las niet veel in mijn vroege jeugd. Er stonden 3 'kinder'-boeken in onze kleine boekenkast. Achter glas. Lid van een bibliotheek was ik niet. In die tijd werd mij verteld dat boeken uit een bibliotheek vies waren. Iedereen zat er met zijn vingers aan, wie weet wel met ongewassen handen... En ergens ver weg hoor ik iemand zeggen: "Bibliotheken zijn er voor mensen die geen boeken kunnen betalen, lees jij nou eerst die 3 boeken die we hebben staan." Wie dat heeft gezegd, weet ik niet. Misschien heb ik het wel zelf verzonnen; een mens kan zichzelf ook van alles aanpraten. Mijn vader beweerde wel dat hij 3 boeken op 1 dag kon lezen. Dat deed hij als kind. Ik herinner me mijn gedachte dat als je 3 boeken op 1 dag leest en je hebt maar 3 boeken, dan ben je zo uitgelezen.

Er zijn geen herinneringen aan boeken uit mijn vroegste jeugd, of het zou De Gele Taxi moeten zijn, eentje uit de reeks Een Gouden Boekje. Of een sprookjesboek waaruit ik weleens door mijn oma werd voorgelezen.

Een boek dat veel indruk op mij heeft gemaakt is Ursula, het vluchtelingenkind ~ geschreven door Tine Leiker - Kooijmans uit 1964.
Het verhaal gaat over een Duits meisje uit een vluchtelingenkamp dat voor een tijdje naar Amsterdam (Haarlem?) kwam, om bij een ouder - kinderloos - echtpaar in huis opgenomen te worden om aan te sterken en even weg te zijn uit het kamp. Ze spreekt geen Nederlands. Langzamerhand verandert het stille meisje in een vrolijk schoolmeisje dat vriendinnetjes wordt met een nichtje van de pleegouders.
Uiteindelijk breekt de dag aan dat ze afscheid moet nemen om weer terug te gaan naar haar eigen ouders in Duitsland.

Wat mij vooral aansprak was dat je kennelijk gewoon uit je eigen leven kon stappen, om door wildvreemden onthaald te worden en een tijdje opgenomen wordt in hun gezin. Even in een andere omgeving. Even een ander leven. En de taal niet spreken van de mensen bij wie je in huis komt. Het Buitenland was toen voor mij zo'n ver-weg-land.
Helaas vind ik op het internet geen afbeelding van het boek. Graag zou ik het boek nogeens lezen...

Komende dagen zal ik vraag 2 beantwoorden:

Welk boek krijg je maar niet uitgelezen, hoe vaak je er ook aan begint?