Kijken en Zien

In de wachtruimte van de polikliniek oogheelkunde in het Amsterdamse Onze Lieve Vrouwengasthuis hangt een tekst van Hans Korteweg. Een tekst die ik verschillende keren heb gelezen, terwijl ik wachtte op mijn lief die een meting onderging. En iedere keer dacht ik dat het een mooie tekst is die me grijpt. Het verschil tussen Kijken en Zien. Dat verschil is er. Als kind had ik dat al vastgesteld.

De tekst luidt:

'Er is een groot verschil tussen kijken en zien. Kijken doe je vanaf een afstand, zien is intiem. Kijken doe je naar iets of iemand. Of je nu naar de televisie kijkt of op je horloge of door een sleutelgat, je blijft een toeschouwer. Als je ziet daarentegen ben je met iets of iemand, het is een deel van je bestaan. Je kijkt naar een zonsondergang of je ziet hem. Je kunt naar het licht kijken, maar het is toch iets heel anders als je het ziet. Ieder mens heeft het vermogen om te kijken en te zien, maar veel mensen geven er de voorkeur aan om vooral kijkend door het leven te gaan. Dat is niet verwonderlijk, want het is riskant om te zien. Als je iets echt ziet, heeft dat consequenties voor je bestaan, terwijl je kijkend buitenschot kunt blijven. Daarom zijn de kijkcijfers hoog en zijn er maar weinig zieners.'

En dat hangt zomaar ergens. In een kleine wachtruimte in het ziekenhuis. Aan een console. Vastgeplakt met plakband. Gescheurd aan de randen. Een kleine verrassing.