Oude muziek. Heel oude muziek. 't Is dat manlief er een passie voor heeft, zelf zou ik niet zo snel bedenken dat ik daar heen zou willen gaan. Maar de koorts heeft mij ook te pakken. Heel de binnenstad van Utrecht staat in het teken van dat festival en overal zie je mensen in de rij staan voor schitterende lokaties, waar deze soort muziek het best te horen, te ervaren is.
Dit jaar staat Rome centraal.
Gistermiddag begonnen wij onze tour in de St. Catharinakathedraal met een concert Motetten van Guillaume Du Fay (1397 - 1474) gespeeld en gezongen door Cantica Symphonia, een ensemble geheel samengesteld uit Italianen. Wonderschoon. Het raakte mij diep in mijn ziel.
De avond werd gevuld door een concert in de Jacobi-kerk. Vivaldi in Rome - Antonio Vivaldi (1678 - 1741) - werd uitgevoerd door 'de Summer Academy Early Music dat tot stand is gekomen in coproductie met het Koninklijk Conservatorium Den Haag en Hogeschool voor de Kunsten Utrecht - Utrechtsconservatorium'. (tekst uit het festivalboek)
Een heel ander concert en even een tijdreis van drie eeuwen. Ook hier een mooi concert, hoewel wat massaler. Meer musici, meer zangers.
Vanuit Frankrijk ontving ik het volgende bericht:
In juni en juli zal de aarde dichtbij de planeet Mars zijn. Dat is al 5000 jaar niet gebeurd en zal de komende 60.000 jaar ook niet gebeuren. Zet je ogen dus open !!!
Het hoogtepunt zal zijn op 27 augustus. Mars zal dan naast de aarde staan en het zelfde formaat hebben als de maan.
Mars verschijnt bij het vallen van de avond en bereikt zijn hoogtepunt om half één 's nachts.
Dit is te zien met het blote oog (mits het natuurlijk helder is)
Voor 27 augustus klimt Mars vanaf de horizon omhoog en bereikt het hoogtepunt om 10 uur 's avonds, maar staat dus pas op 27 augustus echt naast de maan.
Het is iets dat de mensheid in het verleden nog nooit heeft gezien.......
Een fenomeen dus !
Toen ik gistervond na afloop van het concert naar buiten liep, stroomde het van de regen. Meer kijkend naar de grond, om de grote plassen, de onregelmatige stoepen en de laagvliegende - zonder licht fietsende - fietsers te vermijden, zag ik nauwelijks iets van dat wat er boven mijn hoofd zou afspelen. Ook tijdens de treinreis was er niets maar dan ook helemaal niets buiten te zien. Ja, regenstriemen tegen de ramen en de weerschijn van de binnenverlichting. Welk raam ik ook nam, overal zag ik mijzelf zitten. Geen Maan, geen Mars. Maar het dan ook bijna Nieuwe Maan en dan vind ik het sowiezo moeilijk de Maan te zien, al is het heldere hemel.
 |
| bron |
Vlak voor het naar bed gaan, speurde ik de hemel af. Ineens zag ik veel sterren. De bewolking was verdwenen. De regen was opgehouden. Maar Mars... in mijn dromen. De volgende keer dan maar. Over 60.000 jaar??? In een ander leven? Op een andere planeet? Wie weet sta ik dan op Mars en tuur de hemel af naar een glimpje van die andere planeet, Aarde genaamd.
Wat een leuk festival daar in Utrecht zeg! Ik houd wel van oude muziek (al, niet van alles!)
BeantwoordenVerwijderenEn wat betreft Mars? Ik wist het niet, maar ik heb gisterenavond van de geweldige wolkenluchten genoten, tussen plensbuien en het onweer door
:-)