zondag 20 januari 2013

50books - vraag 1

Via een berichtje van schrijfmaatje D. op Facebook, kwam ik op de site van Peter Pellenaars. De komende zondagen trakteert Peter ons op een vraag over boeken. Inmiddels is vraag 1 al gesteld:

Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt? 

Gelijk vliegen er titels van boeken door mijn hoofd, maar dat waren boeken uit mijn tienertijd. Ik las niet veel in mijn vroege jeugd. Er stonden 3 'kinder'-boeken in onze kleine boekenkast. Achter glas. Lid van een bibliotheek was ik niet. In die tijd werd mij verteld dat boeken uit een bibliotheek vies waren. Iedereen zat er met zijn vingers aan, wie weet wel met ongewassen handen... En ergens ver weg hoor ik iemand zeggen: "Bibliotheken zijn er voor mensen die geen boeken kunnen betalen, lees jij nou eerst die 3 boeken die we hebben staan." Wie dat heeft gezegd, weet ik niet. Misschien heb ik het wel zelf verzonnen; een mens kan zichzelf ook van alles aanpraten. Mijn vader beweerde wel dat hij 3 boeken op 1 dag kon lezen. Dat deed hij als kind. Ik herinner me mijn gedachte dat als je 3 boeken op 1 dag leest en je hebt maar 3 boeken, dan ben je zo uitgelezen.

Er zijn geen herinneringen aan boeken uit mijn vroegste jeugd, of het zou De Gele Taxi moeten zijn, eentje uit de reeks Een Gouden Boekje. Of een sprookjesboek waaruit ik weleens door mijn oma werd voorgelezen.

Een boek dat veel indruk op mij heeft gemaakt is Ursula, het vluchtelingenkind ~ geschreven door Tine Leiker - Kooijmans uit 1964.
Het verhaal gaat over een Duits meisje uit een vluchtelingenkamp dat voor een tijdje naar Amsterdam (Haarlem?) kwam, om bij een ouder - kinderloos - echtpaar in huis opgenomen te worden om aan te sterken en even weg te zijn uit het kamp. Ze spreekt geen Nederlands. Langzamerhand verandert het stille meisje in een vrolijk schoolmeisje dat vriendinnetjes wordt met een nichtje van de pleegouders.
Uiteindelijk breekt de dag aan dat ze afscheid moet nemen om weer terug te gaan naar haar eigen ouders in Duitsland.

Wat mij vooral aansprak was dat je kennelijk gewoon uit je eigen leven kon stappen, om door wildvreemden onthaald te worden en een tijdje opgenomen wordt in hun gezin. Even in een andere omgeving. Even een ander leven. En de taal niet spreken van de mensen bij wie je in huis komt. Het Buitenland was toen voor mij zo'n ver-weg-land.
Helaas vind ik op het internet geen afbeelding van het boek. Graag zou ik het boek nogeens lezen...

Komende dagen zal ik vraag 2 beantwoorden:

Welk boek krijg je maar niet uitgelezen, hoe vaak je er ook aan begint?

3 opmerkingen:

  1. O wat heerlijk, vragen over boeken!Mijn boek weet ik gelijk: De kinderen van de grote fjeld van Laura Fitinghof. Ik heb het nog, van thuis meegenomen. Er was ook een hoorspel van, op zondag. Dan zaten we aan de vermicellisoep en daar dropen dan mijn tranen in. Ik lees het eens in de zoveel jaar nog opnieuw. Het blijft me ontroeren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De kinderen van de grote fjeld ken ik niet. En het is vast niet het enige boek dat ik niet ken. Er komt vast een mogelijkheid het een keer te lezen.

      Ik zie dat je een blogprofiel hebt aangemaakt, maar kan niet op jouw blog komen. Hoe heet jouw blog en doe je ook mee met het bantwoorden van de vragen over #50books?

      Verwijderen
  2. Ik denk toch Niels Holgerson's wonderbare reis. Ik kreeg het cadeau op een verjaardag. Dat ie een klein werd getoverd en op de nek van een gans kon meevliegen, geweldig vond ik het.

    BeantwoordenVerwijderen