Vergeten

Hoe is het als je het contact met de werkelijkheid verliest? Als je je noodgedwongen terugtrekt in een kleine wereld? Ik las ‘Hersenschimmen’ van Bernlef en werd daar niet blij van. De hoofdpersoon wil genieten van zijn rustige, oude dag tot het moment dat hij zich ervan bewust wordt dat er lege plekken in zijn hoofd komen. Hij verliest het contact met de wereld om hem heen, verdwaalt hij bij tijd en wijle, krijgt moeite met het formuleren van zinnen die hij wil uitspreken, leeft gedeeltelijk in het verleden én heden, en – daar schrok ik nog het meeste van – hij ziet zijn vrouw voor zijn moeder aan. Kortom: zijn wereld stort in.
Het verhaal wordt verteld vanuit de hoofdpersoon gezien. Niet de toeschouwer die naar de vergeetachtige kijkt, nee, vanuit de vergeetachtige zelf. Het verhaal bracht mij niet alleen aan het denken. Sterker nog: het bracht mij in een lichte paniek. Alles wat vertrouwd is, wordt een onbekende wereld.
Zelf ben ik 2 keer per jaar al in de war als de klok een uur naar voren of naar achteren wordt gezet. Alles mag wat mij betreft veranderen, maar niet de tijd. Ik realiseer mij dat als je geheugen je in de steek laat, dat niet alleen de tijd, maar de hele wereld om je heen verandert. Als ik te maken krijgt met een partner of een dierbaar familielid die vergeetachtig wordt, hoop ik dat diegene de relatie met mij niet vergeet. Als dat gebeurt, stort ook mijn wereld in.

Write On Wednesday. Wil je ook mee doen? Lees hier de spelregels.