woensdag 12 december 2012

Over misdaad en straf

1961. Ik zat in de eerste klas van de lagere school bij ons in de straat. Mijn moeder bracht naar en haalde mij van school 2x per dag, in de tijd dat 'tussen-de-middag' nog anderhalf uur duurde. Op een keer, na de ochtend, liep ik met mijn moeder naar huis en vertelde haar dat ik met een spons had gegooid. Een natte spons. Mijn moeder steldde: "Dan heb je zeker wel straf gehad." Ik kreeg nooit straf, wist ik te vertellen. De andere kinderen wel, ik niet. "Waarom niet?, vroeg ze mij. Ik haalde mijn schouders op en antwoordde: "Weet ik niet."

Die middag had mijn moeder een kort gesprek met mijn juf.

Ik weet niet meer wat ik deed, maar bij de eerste de beste overtreding kreeg ik een standje. Huh? Ik wist niet wat mij overkwam en besloot het opnieuw te doen, om te testen of het nou klopte. Weer kreeg ik een standje. Ik wist: bij het derde standje moest je de gang op. Voor straf. Ik probeerde de juf uit en ja, het derde standje was binnen en ik moest op de gang staan. Dat was wel meteen een hele zware straf.
De eerste klas bevond zich op de begane grond van de school, naast de zesde klas, waar de meester het hoofd van de school (ook wel bovenmeester genoemd) zijn klas had. Ik stond koud op de gang, of hij kwam kijken wat er op de gang gebeurde. Hij trof mij huilend aan. "Wat doe jij hier?" "Ik heb strah-haf," snikte ik. "Straf? Kom jij maar bij mij in de klas zitten". Het volgende kwartier zat ik tussen 11 en 12-jarigen. Wat een bof!
Na verloop van tijd, klopte mijn juf aan en opende de deur met een rood hoofd. "Zit jij hier? Ik loop je te zoeken!" Zij had mij zien zitten door het raam van de deur. Ik kreeg toestemming van de bovenmeester om met haar mee te gaan naar mijn eigen klas. "Heb je lang op de gang gestaan?"vroeg de juf. "Nee, de meester kwam mij eigenlijk meteen halen."
Omdat mijn straf geen straf bleek te zijn, moest ik na schooltijd na-blijven. Mijn moeder stond op de gang, met een gezicht van 'zie-je-wel-jij-krijgt-ook-straf-als-je-het-verdient'.

Later hoorde ik dat de juf op het matje heeft moeten komen. Zo'n meisje straf je niet... (Eerder schreef ik over mijn verblijf in een kinderziekenhuis.)
Het was diezelfde bovenmeester die mij geen toestemming wilde geven om naar de middelbareschool te gaan. Ik was veel te beschermd opgevoed, veel te afhankelijk zijn van mijn ouders en zou het nooit redden op een middelbare school.

Dankzij mijn ouders, ging ik gewoon naar de MULO.

Vandaag een nummer dat niet in de Top2000 staat.

The Buoys - Give up your guns




Voor meer verhalen "over misdaad en straf" of voor informatie over de Profeet en de muziek ga je naar Heldinne's Reis.

4 opmerkingen:

  1. mooi stuk, goed gedaan van je ouders! En ook idioot dat zo'n mooi nummer niet in de top2000 staat!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Papagoose meldde mij dat het nummer op 865 staat. Ik heb er helemaal overheen gelezen. Zet je 'm nog even mét nummer in jouw lijst Bijdragen Schrijftop 2000? Vast bedankt!

      Verwijderen