zondag 19 december 2010

Schrijfveer

Vanmorgen las ik de Schrijfveer 'Een klein schaartje' en direct plokte er bij mij een herinneringsluikje open:
In onze familie waren er ook gebeurtenissen als deze. Zo herinner ik me nog 'als de dag van gisteren' de Sinterklaasavonden bij mijn opa en oma. Vooral mijn opa (hij is dit jaar 35 jaar geleden overleden) speelde ieder jaar een hoofdrol. Zijn cadeautjes en surprises werden niet uitgepakt, nee, dat was een heel ritueel: er kwam een klein zakmes (niet inklapbaar) tevoorschijn en elk touwtje werd losgeknoopt, ieder plakbandje vakkundig losgesneden en elastiekjes moesten eerst om zijn pols. Het cadeaupapier werd keurig gladgestreken en netje opgevouwen of om een stok gewikkeld, 'voor later' of 'altijd handig'. Een uur lang uitpakken was hem niet vreemd. Een tante van mij maakte eens een schortje voor hem, als surprise, met een speciaal vakje op de buik voor het zakmes en meerdere zakjes voor de touwtjes, elastiekjes e.d. Vanaf dat jaar droeg hij dat schortje tijdens de pakjesavonden. 'n Dierbare herinnering, dankzij de schrijfveer 'Een klein schaartje'.

1 opmerking:

  1. Na al die jaren schrijven blijf ik het wonderlijk vinden hoe soms een kleine zin of een enkel woord hele herinneringen boven kunnen halen. Dingen waar je al jaren niet aan gedacht hebt of waarvan je niet eens meer wist dat je het onthouden had.

    BeantwoordenVerwijderen