The load out / Stay
Oh won't you stay just a little bit longer
Oh please, please stay just a little bit more
Als ik deze muziek hoor waan ik mij weer in Italië, zomer 1979 én 1980. Discotheek Skylab, ergens tussen Rome en Napels. Met deze song werd iedere avond, eh nacht, afgesloten. Met vriendin J. was ik iedere avond in de discotheek in de kelder van ons hotel. Hier in Nederland heb ik nog nooit een discotheek van binnen gezien, maar daar gingen we iedere avond 'los'. Puur alleen voor de muziek.
Deze muziek maakt veel herinneringen los. Eén van de eerste keren (misschien wel de eerste keer) alleen met vakantie, het heerlijke weer, de fietstochtjes, de wijn, het ijs, het eten, de hele dag buiten, de zee, het uitzicht vanuit onze kamer mét balkon, de kennismaking met de geschiedenis van de Romeinen, Pompeï, Rome, Amalfi.
De mooiste herinneringen gieren door mijn hoofd. Met een glimlach schrijf ik deze blog. Dat doet het met mij. Op een regenachtige zaterdagmiddag, laptopje op m'n schoot op de bank, de Top 2000 2011-lijst naast me, youtube afspeuren naar beelden, de bijhorende lyrics zoeken.
Oh won't you stay just a little bit longer
Oh please, please stay just a little bit more
Deze tekst past helemaal bij mij. Als ik het goed heb, wil ik langer de sfeer vasthouden, de mensen bij me houden. Maar ik weet ook dat aan alles een eind komt. Ook aan die heerlijke uurtjes samen met de vrienden. Langer blijven heeft als risico dat het over-the-top raakt. Dat de wijn een -vervelende- rol gaat spelen en alles wat er opgebouwd is, aantast en vernietigt.
Steevast eindig ik met de woorden:
Dit moeten we vaker doen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten