donderdag 29 december 2011

315 Skik

Op fietse

Wie dot mij wat,
wie dot mij wat
wie dot mij wat vandage
'k heb de banden vol met wind
nee ik heb ja niks te klagen
wie dot mij wat,
wie dot mij wat
wie dot mij wat vandage
'k zol haost zeggen ja het mag wel zo ...



Daniël Lohues, Drenthe, luisterliedjes. Dat is eigenlijk wel wat ik weet over Daniël. Hij zong / zingt de openingstune van De Wandeling, een wandel-en-praatprogramma met Hella van der Wijst op de veel te vroege zondagochtend.

Voor deze blog keek ik wat rond op het wereldwijdeweb en ja hoor: Daniël heeft natuurlijk een eigen webpagina. Ik klikte op Biografie en dit is wat er te lezen staat:

Nou uhm. Nou, op een gegeven moment was ik dan geboren. Met opgroeien enzo. Nou, en eerst speelde ik orgel in de kerk, nou en toen kreeg ik een gitaar en toen gebeurden er allemaal dingen en dat was dan mooi enzo. Vooral omdat uhm... Nou gewoon.

Kijk, dat past nu precies bij het beeld dat ik van hem heb. Geen ingewikkelde dingen, gewoon recht voor z'n raap. En vooral Skik. Veel Skik.

En dat is wat het is: zonder opsmuk.

1 opmerking:

  1. Gisteren een heel bericht hier over dit liedje achtergelaten, maar ik kon het niet plaatsen op de een of andere manier...Herkansing:
    Drenthe en Skik hoort zo bij mij en mijn lief, we zijn er 15 jaar lang op vakantie/weekenden naartoe getrokken, eerst samen, later ook met de kinders. Toen dit liedje uitkwam, en wij in Erm (plaats in Drenthe, 3 letters, iedere puzzel bevat dit plaatsje van 150 inwoners.)waren voor die zomer, kregen we te horen wat hij eigenlijk zong. "op het zandpad tussen Sleen en Erm..." en aan dat zandpad lag onze camping, en we gingen dagelijks zwemmen in het Ermerzand, dat zandstrandje van de videoclip.
    Hij zingt gewoon over een stukje fietsen in Drenthe, met als uitstapje een stukje Duitsland, wat je daar niet eens merkt, en weer terug Nederland in.
    Ik ben Daniël Lohues vaak tegengekomen in Emmen, zijn DocMartins schoenen aan, zwarte trui aan en die krullenkop, gewoon op de fiets.
    Als ik dit hoor, hoor ik Drenthe, en al mijn mooie herinneringen die daarbij horen, in een moeite door. De camping is niet meer....jammer. Zandpad tussen Sleen en Erm staat voor altijd op mijn netvlies.

    BeantwoordenVerwijderen