Atlantis
Donovan is voor mij voor eeuwig verbonden aan Friesland. In de tijd dat Donovan met 'Atlantis' vaak op de radio te horen was, in 1969, verbleef ik regelmatig in Wierum. Mijn vader had daar, als 15-jarige, de hongerwinter doorgebracht. Hij werd daar opgevangen door een familie die hun huis openstelde voor een kind uit de grote stad, om de barre omstandigheden die er heerste even de rug te kunnen toekeren. Mijn vader kwam in een jong gezin terecht, het 3e kind was er net geboren. Na zijn terugkeer in Amsterdam is het contact met 'de Friezen' gebleven. Mijn moeder, een stadse zoals zij in het begin genoemd werd, werd er warm ontvangen netals mijn broertje en ik; we kwamen er heel graag. De pleegouders zijn er helaas niet meer, maar nog steeds is het contact gebleven met de kinderen uit dat gezin. Zij zien mijn vader nog steeds als hun grote broer.
Wierum. Een klein dorp tegen de zeedijk aan gebouwd. Niet meer dezelfde dijk als in de jaren 40. De huidige dijk is na verschillende ophogingen nu - voor mij - bijna een niet te nemen obstakel. Gelukkig geeft de dijk nog voldoende bescherming tegen het hoge woeste water, dat bij tijd en wijle tegen de dijk beukt.
In Wierum zelf was in mijn jeugd erg weinig te beleven. Het was een erg op-zichzelf-dorp. Iedereen kende iedereen en zelfs voordat wij wisten dat we bijna daar waren, was het hele dorp al op de hoogte: De Amsterdammers, ze komen weer.
Op wat wad-lopers na die naar Engelsmanplaat liepen en weer terug, gebeurde er bar weinig. Of beter gezegd: niets. Het enige echt spannende voor mij was het eb-en-vloed zien worden. Dan stond ik op de zeedijk, tussen de koeien - later schapen, en terwijl het water kwam - of ging - zong ik:
"'Hail Atlantis! Way down below the ocean where I wanna be she may be..."
Het idee dat er onder al dat water ergens een verdronken land zou moeten liggen, hield mij veel bezig in die tijd. Donovan had ook een speciale manier van spreken. Dat koppelde ik aan het Fries, waar ik geen snars van verstond. Maar als ik dat aangaf, dan werd er Hollands gesproken. Dan klonk het bijna net zo als Donovan. "Hail Wierum".
Wat een mooi verhaal! De poetische Donovan en jou uitkijken over de "Oceaan" en de verdronken landen...
BeantwoordenVerwijderenZo leuk dit! Want Wierum is voor mij weer speciaal vanwege het gesloopte kerkje. En we hadden ooit bijna een huis gekocht daar, het is zo Fries! (maar geen bibliotheek/winkels/etc...) En Schots lijkt erg op Fries. Oh, maar Donovan is Iers zeker.
BeantwoordenVerwijderenWelk gesloopt kerkje? Ik ken er daar twee. De ene, hervormd, aan de dijk met een begraafplaats er omheen. De andere, gereformeerd, is nu een museum en wordt sporadisch gebruikt voor uitvaarddiensten ed. Ben benieuwd!
BeantwoordenVerwijderen