zaterdag 10 december 2011

706 Melanie

Beautiful People



Melanie Safka. 1969
De tekst moet even helemaal weergegeven worden, want het heeft mij al decennia lang in de greep.
Beautiful people
You live in the same world as I do
But somehow I never noticed
You before today
I'm ashamed to say

Beautiful people
We share the same back door
And it isn't right
We never met before
But then
We may never meet again
If I weren't afraid you'd laugh at me
I would run and take all your hands
And I'd gather everyone together for a day
And when we're gather'd
I'll pass buttons out that say
Beautiful people
Never have to be alone
'Cause there'll always be someone
With the same button on as you
Include him in everything you do.

Beautiful people
You ride the same subway
As I do ev'ry morning
That's got to tell you something
We've got so much in common
I go the same direction that you do
So if you take care of me
Maybe I'll take care of you

Beautiful people
You look like friends of mine
And it's about time
That someone said it here and now
I make a vow that some time, somehow
I'll have a meeting
Invite ev'ryone you know
I'll pass out buttons for
The ones who come to show
Beautiful people
Never ever have to be alone
'Cause there'll always be someone
With the same button on as you
Include him in ev'rything you do
He may be sitting right next to you
He may be a beautiful people too
And if you take care of him
Maybe he'll take care of you
'Cause all of the beautiful people do
And you're all beautiful people too
                                 

Het intrigeert mij dat we zo allemaal naast elkaar leven, als in verschillende universa. En af en toe gaat er een deurtje open en komt er iemand van een ander universum het mijne in. Komt even op visite. Soms heel even, maar het gebeurt ook dat er twee universa verweven raken voor een langere periode. Om dan ineens weer te splitsen in twee ontoegankelijke. Ooit ontmoette ik iemand op een speciale plek, in een andere 'tijd'. Die persoon zou ik nooit tegengekomen zijn als zij en ik niet net even op de juiste tijd op de juiste plaats waren. En om eerlijk te zijn, niet echt mijn type (vooroordeel). Toch gaven wij het beide de kans en daaruit is een vriendschap voor het leven ontstaan. Enkel en alleen omdat ik mijn opkomend vooroordeel liet varen en haar alle ruimte gaf zichzelf te laten zien. En mijzelf de ruimte om haar te leren kennen. Niets eerste indruk, nee, openstellen voor alles dat zou kunnen komen. Beautiful people. Hoe moeilijk is het om iedereen te zien, echt te zien zoals ze zijn? Vol goede intenties. Vol liefde. Ik kan je zeggen: moeilijk, heel moeilijk. Jammer. Want niet iedereen heeft dezelfde goede intenties en heeft helaas verborgen agenda's. Jammer.

Beautiful people. Ik zie mezelf in een lange rode jurk, met kleine blauwe bloemtjes, lang sluik donkerblond haar onder een zwarte flaphoed, op mijn omafiets door Bergen fietsen. Een hele zomervakantie lang. Dat beeld was ik helemaal kwijt. Ben blij dat dat weer even terug is gekomen.

3 opmerkingen:

  1. Mooi lied! Prachtige tekst en mooi persoonlijk verhaal erbij. Zo waar! En ik zie je rijden met op je hoofd de zwarte flaphoed door Bergen. Mooie omgeving!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo komen we via de Top 2000 even bij elkaar op visite en delen herinneringen. Ik vind dat heel bijzonder.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooie rauwe uitvoering van dit, nog zo actuele lied... Jammer dat de heer G.W. nooit meer met openbaar vervoer rijdt. Het zou mooi zijn als hij er ook eens zo naar zou kunnen kijken.

    In mijn herinnering was Melanie eigenlijk een beetje een te lief, te soft meisje voor de echte Popmuziek. Maar ik was er toen al dol op, al was mijn flaphoed roze en mijn gewaad hemelsblauw... Wat waren we mooi en hoopvol... Wat zijn we mooi en hoopvol!

    BeantwoordenVerwijderen