donderdag 22 december 2011

2001 Gordon Lightfoot

If you could read my mind - 1969



Ongelofelijk jammer dat dit nummer niet in de Top 2000 is opgenomen. Daarom zet ik het op nummer 2001. Het ligt zo heerlijk in het gehoor. Het zingt zo geweldig lekker mee. Vooral dit stukje:

I never thought I could feel this way
And I've got to say that I just don't get it.
I don't know where we went wrong,
But the feeling's gone
And I just can't get it back.

Het mag duidelijk zijn: ik houd van schrijven. En als er dan zo'n tekst voorbij wandelt die begint met:

If you could read my mind, love,
What a tale my thoughts could tell.

dan ga ik helemaal los. Mijn fantasie maakt dan graag overuren. Als ik schrijf, verwoord ik dat wat in mijn hoofd galmt. Eruit moet. Zonder plan, zonder enige voorbereiding. Het enige waar ik aan moet voldoen is voldoende papier en inktpatronen (ik schrijf het liefst met mijn vulpen in mijn hand) en 'even' de tijd om mij volledig over te geven aan dat wat er op dat moment uit MOET.

If you could read my mind...
Waanzinnig als je bedenkt, dat als je de gedachten van een ander kunt lezen, of een ander mijn gedachten kan lezen, hoeveel dat op zou kunnen leveren. Geen verspilde energie meer, want je hoeft geen woorden meer te zoeken. Woorden die je zoekt als je dát wilt vertellen waar geen woorden voor zijn. Wat je ontroert, wat je warm maakt of koud laat. Wat je denkt, wat je voelt. Dan is er geen plaats meer voor mis-communicatie. Dan snappen wij allemaal wat wij bedoelen...

Ik weet het: ik lap de schrijftop2000-spelregels aan mijn laars. Maar... het moest even. NU.

En als je wilt meezingen:

If you could read my mind, love,
What a tale my thoughts could tell.
Just like an old time movie,
'Bout a ghost from a wishing well.
In a castle dark or a fortress strong,
With chains upon my feet.
You know that ghost is me.
And I will never be set free
As long as I'm a ghost that you can't see.


If I could read your mind, love,
What a tale your thoughts could tell.
Just like a paperback novel,
The kind the drugstores sell.
Then you reached the part where the heartaches come,
The hero would be me.
But heroes often fail,
And you won't read that book again
Because the ending's just too hard to take!


I'd walk away like a movie star
Who gets burned in a three way script.
Enter number two:
A movie queen to play the scene
Of bringing all the good things out in me.
But for now, love, let's be real;
I never thought I could feel this way
And I've got to say that I just don't get it.
I don't know where we went wrong,
But the feeling's gone
And I just can't get it back.


If you could read my mind, love,
What a tale my thoughts could tell.
Just like an old time movie,
'Bout a ghost from a wishing well.
In a castle dark or a fortress strong.
With chains upon my feet.
But stories always end,
And if you read between the lines,
You'd know that I'm just tryin' to understand
The feelin's that you lack.
I never thought I could feel this way
And I've got to say that I just don't get it.
I don't know where we went wrong,
But the feelin's gone
And I just can't get it back!

2 opmerkingen:

  1. ja, een absolute er-in-hoorder. Ik heb ook nog een stuk of wat #schrijftop2000+ nummers ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach ja, ook weer zo'n tekst die keihard binnenkomt, zo'n liedje dat ik had willen opsturen aan diegenen wiens mind ik niet kon lezen en die ook slecht uit mijn hoofd wijs konden worden. Dank je wel voor deze mooie aanvulling. Leuk toch juist dat er eens iets bij komt dat je niet met honderdduizenden anderen blijkt te delen? Kunnen we gewoon ook lekker doorschrijven als die top2000-tijd weer voorbij is...

    BeantwoordenVerwijderen